سنگ و حال خوب

و گریه می­‌کنم

تو سنگ را با اشاره‌­ای کنار می‌­زنی

و دوردست را نشانم می­‌دهی!

در دوردست

سنگ دیگری است!

تا آن­‌جا پیاده می‌­روم

و در جاده آن‌­قدر به تو فکر می­‌کنم

که وقتی به سنگ می‌­رسم

تنها بر آن می­‌نشینم

و خستگی در می­‌کنم!

تو همیشه

این­‌طوری

حال مرا

بهتر می­‌کنی!